10 علت که سریال اهل جهنم بهتر از بازی مرکب است - وبلاگ باران علم

به گزارش وبلاگ باران علم، سریال جاه طلبانه و تازه نتفلیکس، اهل جهنم، پس از سریال پرطرفدار جهانی بازی مرکب، راه را برای صنعت تفریح کره در بین آثار جریان اصلی هموار نموده است.

این مجموعه هیجان انگیز تلخ، آخرین ساخته فکر کارگردان محبوب قطار بوسان، یون سانگ هو است. این سریال خشونت آمیز روایتی مجذوب نماینده است که بر وحشت پیرامون مسائل اعتقادی تمرکز دارد. بازی مرکب در اوایل امسال، درام های کره ای را در بین آثار اصلی جا انداخت و به نظر نمی رسد این موج با وجود اهل جهنم فعلا متوقف گردد.

این سریال پس از دریافت نقدهای مثبت، از 22 تا 28 نوامبر، رکورد 25.7 میلیون ساعت بازدید بازی مرکب را شکست و به 67.5 میلیون ساعت رسید. این فانتزی دارک مدرن که از وبتونی به همین نام اقتباس شده است، نسخه ای با پیش فرضی مجذوب نماینده است که بینندگان را به یک خط داستانی درباره ایمان کورکورانه و موجودات فراطبیعی می کشاند. هنگام آنالیز کیفیت، اهل جهنم به دلایل زیر، نسبت به بازی مرکب، رجحان دارد.

10. ریتم پویا و مناسب روایت

اهل جهنم مینی سریالی 6 قسمتی است که می توانید این قسمت ها را پشت سر هم دیدن کنید. بازی مرکب داستان خود را با بازی های مرگبار در 9 قسمت توسعه می دهد، در حالی که اهل جهنم خط داستانی تیزتری دارد.

بازی مرکب داستان را در طول چندین هفته روایت می کند اما اهل جهنم بر حال و هوای مردم تاکید و تمرکز دارد. این سریال دو خط زمانی متفاوت ایجاد می کند و در سه قسمت اول بر توسعه طرح تمرکز دارد و سه قسمت بعدی، بینندگان را به 5 سال آینده می برد. بازه زمانی سریال، با وجود خط داستانی کوتاه، کاملا به نفع مجذوب نمایندهیت آن تمام می گردد.

9. اهل جهنم وحشتناک و خونین تر است

بازی مرکب با ارائه برداشتی مرگبار از بازی های ساده دوران کودکی، مخاطبان را سرگرم کرد. این سریال صحنه های تلخی داشت که همگی در خلال همان بازی های محبوب دوران کودکی رقم می خوردند. با این حال، اهل جهنم طرحی بسیار تلخ و خشونت آمیزتر دارد.

این سریال با صحنه ای خشونت آمیز از تکه و پاره شدن یک مرد آغاز می گردد و اگر این صحنه اعصاب شما را به هم نمی ریزد، صحنه های وحشتناک تری در پیش روی شماست. با پیشروی سریال، داستان، راستا تاریک تر و گره دارتری را طی می کند، تا جایی که حتی از مرگ های خشونت آمیز به شکنجه های وحشتناک می رسد. اهل جهنم مطمئنا خواسته های بینندگان عاشق خشم و ترس را برآورده می کند.

8. همه چیز آن چیزی نیست که ما می بینیم

یک درام زمانی برترین است که یک چالش و معضل ساده، لایه هایی از پشت پرده طرح و تهدیدات موجود را معین کند. بازی مرکب کار خود را با رقابتی مرگبار آغاز می کند و هر شرکت نماینده را در مقابل دیگری قرار می دهد و این مضمون را با معضلات آن ها و دیدگاهشان نسبت به افراد بلندمرتبه ترکیب می کند و یک خط داستانی فرعی کاملا تازه را باز می کند که بر روی شخصیت ها و کوشش های آن ها و سرنوشت نهایی شان متمرکز است. اهل جهنم نیز، طرح خود را به یک روایت نامحتمل تبدیل می کند.

آنچه در ابتدا مانند یک سوءتفاهم ساده و باور کورکورانه به نظر می رسد، بعدا به یک مسئله اجتماعی چندوجهی تبدیل می گردد. بعضی در پی پاسخ هستند و بعضی دیگر از این هرج و مرج به نفع خود و برای موعظه دیگران استفاده می نمایند. سریال با یک پیش فرض وحشتناک، هیجان پیرامون داستان شخصیت ها را حفظ می کند و بینندگان را با توهمی از آنچه ممکن است رخ دهد، درگیر می کند.

7. به تصویر کشیدن عطش قدرت

بازی مرکب فقط بر نابرابری مالی و مالی جامعه متمرکز است و زندگی شرکت نمایندگان به وسیله افراد بالادست کنترل می گردد. هدف سریال نشان دادن نابرابری قدرت و پول بود و کاملا معین است که شرکت نمایندگان اراده خودشان را نداشتند و در چهارچوب بازی بودند.

از سوی دیگر، اهل جهنم عطش رسیدن به قدرت، در تقابل دو جناح مختلف را برجسته می کند. هر دو گروه در پی کنترل و نفوذ در اعتقادات افراد هستند. ترس و سردرگمی مردم به گروه ها قدرت می بخشد تا هر کدام تبلیغات خاص خود را درباره حقیقت شرایط موجود داشته باشند.

6. شخصیت ها و داستان به طور همزمان لایه بندی می شوند

درام های کره ای با پیشرفت سریال ، روی رشد شخصیت شان تمرکز می نمایند و این موضوع در بازی مرکب به خوبی مشهود بود و هر یک از شخصیت ها اهمیت خاص خود را داشتند. نقش اصلی آن سریال، لی جونگ جائه ثابت می کند که درام های کره ای دارای اجرایی عالی و داستانی فوق العاده هستند.

اهل جهنم نیز یک خط داستانی لایه بندی شده و خوش نوشته را نشان می دهد. ترکیب و چینش بی نقص شخصیت ها به روایت یاری می کند و هر کدام از آن ها دارای رشدی تدریجی هستند. یو آه این که نقش رهبر کاریزماتیک گروه حقیقت تازه، جئونگ جین سو را بازی می کند، به طور دقیقی، حالات و رفتار یک رهبر فرقه را به نمایش می گذارد و بینندگان نیز علی رغم کاستی ها و نواقص او، این شخصیت را همراهی می نمایند.

5. برجسته کردن نواقص غریزی شخصیت ها

در داستانی که به مسائل اجتماعی مربوط می گردد، درست به تصویر کشیدن شخصیت ها بسیار مهم است. وجود شخصیت هایی که خطوط داستانی مرتبط دارند بسیار مجذوب نماینده است و به بینندگان یاری می کند تا ارتباط بیشتری با خود طرح داستان پیدا نمایند.

بازی مرکب و اهل جهنم هر کدام سبک عجیب و غریب خود را در این زمینه دارند. اهل جهنم هر شخصیت را با نقاط ضعف خود که به وضوح در طول چالش ها و درگیری ها بروز داده می شوند، آنالیز می کند. کاستی های شخصیت ها در واکنش آن ها به حملات اهریمنی مشهود است. فرقه حقیقت تازه، این حملات را روشی برای محکوم کردن گناهکاران می داند و باور و اعتقادات آن ها الهام بخش یاغیان دیگری به نام سران پیکان می گردد که تحت نظارت لی دونگ ووک، تهیه نماینده یک برنامه تلویزیونی اجتماعی، به شکار جادوگران می پردازند. از سوی دیگر، شخصیت هایی مانند مین هی جین (وکیلی که در آتش چنین تعصباتی گرفتار شده است) فقط قصد نابود کردن فرقه حقیقت تازه را دارد. این شخصیت ها نواقص غریزی را نشان می دهند که مردم در باور آنچه جامعه به عنوان حقیقت به تصویر می کشد، با آن روبرو هستند.

4. سرانجام بندی مبهم

تعلیق عنصری ضروری در تمام سریال های هیجان انگیز است و بازی مرکب و اهل جهنم نیز هر دو به خوبی آن را ارائه می دهند. هر دو سریال دو خط زمانی متفاوت دارند که هر دو بخشی از یک دنیا موازی هستند و جای تامل زیادی برای بینندگان باقی می گذارند. هر قسمت چیزی تازه خلق می کند و ابهامات زیادی می آفریند.

بازی مرکب با پرسش هایی بی پاسخ به سرانجام می رسد و یک سرانجام بندی پر از تعلیق دارد که هواداران را در انتظار فصل 2 باقی می گذارد. اهل جهنم نیز به طور مشابه، به یک سرانجام پر از تعلیق و مجذوب نماینده ختم می گردد که به طور قطع در فصل 2 ادامه پیدا می کند. با این حال، معمای سرانجامی آن در مقایسه با جدول زمانی کل سریال تاثیر بیشتری دارد.

3. سواستفاده از باورهای بنیادی

سواستفاده و اعمال نفوذ در هر دو سریال یک مسئله مبرم است. یکی از این مجموعه ها نشان دهنده نابرابری مالی و استفاده از آن به عنوان یک اهرم است و دیگری طمع اعمال نفوذ بر مردم را نشان می دهد.

در بازی مرکب، نابرابری مالی ثروتمندان را در موقعیتی قرار می دهد که از بدهکاران برای سرگرمی خود سواستفاده می نمایند و اهل جهنم سواستفاده افراد از جامعه برای منافع شخصی را به تصویر می کشد. فرقه حقیقت تازه استعاره ای است از آنچه مردم به اشتباه به آن گوش می دهند و افراد یاغی سران پیکان نمونه های بارزی هستند که نشان می دهند که رسانه های اجتماعی می توانند تاثیر زیادی بر جامعه داشته باشند.

2. اشاره به عصر دیجیتال

جنون رسانه ای سهم زیادی در فعالیت های جوانان دارد. رسانه های اجتماعی بستری برای بیان نظرات هستند اما همه چیز همواره فقط به عنوان یک عقیده ظاهر نمی گردد.

سریال اهل جهنم به نفوذ رسانه ها و ارتباط آن با نسل جوان اشاره می کند. جزئیات مهم فیلمنامه، شرایط فعلی و سناریوهای احتمالی قریب الوقوع در آینده را برجسته تر می کند. معرفی لی دونگ ووک به عنوان یک مدیر رسانه ای متعصب که پس از فرقه حقیقت تازه، مفروضات خود درباره این هرج و مرج را به وسیله رسانه پخش می کند، اشاره ای به نفوذ جریان آنلاین است. او نه تنها اظهارات توهین آمیزی علیه های جین و کسانی که راه خدا را قبول ندارند، بیان می کند، بلکه در نهایت، نوجوانان خشن را به شکار جادوگران تشویق می کند. کاراکتر او یک شخصیت شرور است که اگر متعصبانه برخورد نمی کرد می توانست یک قهرمان باشد.

1. توجه به معضل اجتماعی ایمان

هر سریالی که یک موضوع بحث برانگیز را پررنگ و برجسته می کند، اغلب در کانون توجه قرار می گیرد. این درام های کره ای داستانی هیجان انگیز و عالی دارند که اشاره ای ظریف به مسائل مبرم جامعه دارد.

بازی مرکب، نوستالژی دوران کودکی را در قالب رقابت و بازی های مرگبار نشان داد و به یک پدیده دنیای تبدیل شد. نگرانی های مبرم مالی باعث می گردد تا شخصیت ها در بازی شرکت نمایند و متعاقبا حس انسانیت خود را در این فرآیند نادیده بگیرند. اهل جهنم نیز سریالی خشونت آمیز است که بر ایمان و اعتقادات کورکورانه جامعه تاکید می کند. نگرانی های مرتبط با باورهای کورکورانه یک شخصیت همواره موضوعی بحث برانگیز بوده است و سریال کاملا این مضمون را به تصویر می کشد. اهل جهنم برخلاف بازی مرکب، چندان هم سرگرم نماینده نیست، زیرا جدی تر، بی رحمانه تر و ترسناک تر به نظر می رسد اما همین خصوصیات دقیقا به نفع داستان تمام می گردد و سریال، بینندگان را برای مدت طولانی تری درگیر خود نگه می دارد.

منبع: screenrant