جالب ترین خانه های نویسندگان را بشناسید (قسمت دوم) - وبلاگ باران علم

به گزارش وبلاگ باران علم، اگر شما نیز از هواداران گردشگری ادبی به شمار می روید، حتما یکی از بزرگ ترین آرزوهایتان بازدید از خانه های بزرگان ادبیات است. با ما همراه شوید و با پا گذاشتن به جالب ترین خانه های نویسندگان، دنیای آن ها را ورای آثارشان کشف کنید.

خانه های نویسندگان، شاعران و هنرمندان چه تفاوت هایی با خانه های معمولی دارند؟ آیا چشمه های خلاقیت و سرچشمه های خیال آن ها درخانه های شان نهفته اند؟ بزرگان ادبیات و هنر در چه محیط هایی عمر خود را سپری می کردند؟

اگر شما نیز سوال هایی مشابه در فکر خود دارید یا از هواداران گردشگری ادبی هستید، با ما همراه شوید تا با جالب ترین خانه های نویسندگان آشنا شوید و گوشه ای از زندگی های پر فراز و نشیب و گاه عجیب و رمز آلود آن ها را لمس کنید؛ از خوکدانی محقر کاترین منسفیلد گرفته تا خانه عجیب ادوارد گوری.

موزه امیلی دیکنسون، امهرست، ماساچوست، آمریکا

امیلی دیکنسون

رابطه امیلی دیکنسون با خانه اش از بسیاری از نویسندگان و شعرای دیگر قوی تر بود؛ چرا که او از سن سی سالگی تا پایان عمر، به شکلی انزواطلبانه خود را به مرزهای خانه اش محدود کرد. او در سال 1868 نوشت:

من از زمین پدری ام برای هیچ خانه و شهر دیگری نمی گذرم.

بعلاوه داستان های زیادی درباره فعالیت های اجتماعی او وجود دارد؛ فعالیت هایی که او آن ها را تماما از پشت درهای بسته خانه، مدیریت می کرد. خانه امیلی دیکنسون، خانه ای روستایی با ابعاد بزرگ و بنایی است که به سبک معماری فدرال، در دهه 1830 ساخته شد. امروزه علاقه مندان می توانند از موزه امیلی دیکنسون (Emily Dickinson Museum) تماشا نمایند و با خانه او، به همان شکلی که در زمان حیات اش بوده است، آشنا شوند.

از بخش های مختلف خانه می توان به اتاق خواب او اشاره نمود که آن را اتاق توانمند می نامند. دیکنسون در همین اتاق و پشت میزی کوچک، تمامی اشعار خود را به رشته تحریر درآورد. نسخه اصلی میز او، در دانشگاه هاروارد نگهداری می گردد. علاقه مندان دیکنسون و نویسندگان در حال رشد، می توانند اتاق توانمند را کرایه نمایند و پشت نسخه بدلی میزش، به نوشتن آثار یا خاطرات خود بپردازند.

خانه ادوارد گوری، دماغه کاد، ماساچوست، آمریکا

ادوارد گوری

خانه ادوارد گوری در دماغه کاد همچون آثارش، غرابت دلپذیری دارد. او از سال 1979 تا زمان مرگ اش در سال 2000، در این خانه زندگی کرد. اکنون درهای خانه ادوارد گوری (The Edward Gorey House) به همان شکلی که این نویسنده و تصویرگر در آن می زیست، به روی عموم باز است.

گوری خانه اش را بدل به آشفته بازاری درهم و برهم از اشیای مختلف و عجیبی نموده بود که گاهی آن ها را از میان زباله ها می یافت. بعلاوه گروهی دوست داشتنی از گربه ها همواره بر خانه او حکم می راندند. امروزه خانه او در اختیار شخصیت های غول وار و خیالی او قرار دارند. مهم ترین آن ها، مجموعه ای از غنیمت های زباله گردی است که الهام بخش او در نوشتن مهم ترین اثرش یعنی کوچولوهای گاشلی کرامب شد.

خانه ادیت وارتون، ماونت، لناکس، ماساچوست، آمریکا

ادیت وارتون

در سال 1903، ادیت وارتون درباره آخرین اثر خلاقانه اش نوشت:

من از نتایج کوشش هایم در اینجا بسیار بهت زده ام... در این مکان، هر خط از اثری که روی آن مشغول به کار هستم، بسیار بهتر از کتاب خانه خوشی است...

خانه ماونت ادیت وارتون (Edith Whartons Home) کاخی با معماری جورجی و با رگه هایی از معماری کلاسیک انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی است که در میان 5 هکتار از زمین های سبز استان ماساچوست واقع شده است و زیبایی آن از اشتیاق همیشگی وارتون به معماری، طراحی دکوراسیون و باغ داری می گوید.

متاسفانه شرایط دست به دست هم دادند و وارتون تنها توانست 10 سال در خانه محبوب خود زندگی کند. پس از از فروپاشی ازدواج اش با تدی وارتون که از نظر روانی دچار بی ثباتی و تزلزل زیادی بود، ادیت آمریکا را برای همواره ترک کرد و تا پایان عمر در اروپا ساکن شد. امروزه خانه ماونت بعد از سال ها که به عنوان مدرسه ای دخترانه مورد استفاده قرار می گرفت، دوباره به شکوه دوران ادیت وارتون بازگشته است و همگان می توانند از آن بازدید نمایند.

خانه موزه گابریل گارسیا مارکز، آراکاتاکا، کلمیبا

گابریل گارسیا مارکز

نطفه داستان های گابریل گارسیا مارکز که شاید بتوان آن را بزرگ ترین رمان نویس آمریکای جنوبی لقب داد، در آراکاتاکا بسته شده اند. در سال 1910، خانواده مارکز برای بهبود حال پدربزرگش که از پشیمانی کشتن مردی در دوئل به شدت رنج می برد، به آراکاتاکا نقل مکان کرد و او در همین شهر به دنیا آمد. در رودخانه کوچک آراکاتاکا گابریل حریصانه شروع به مطالعه کرد و با نیروهای خیر و شری که در سراسر داستان هایش حضور دارند، آشنا شد.

هر چند خانه اصلی زادگاه نویسنده در اثر وزش توفان از بین رفت؛ اما خانه ای 8 اتاقه را با الگوبرداری از خانه اصلی، در سال 2010 به عنوان مکانی برای زائران ادبی بازسازی کردند. این بنا با نام خانه موزه گابریل گارسیا مارکز (Gabriel García Márquez House Museum) به محلی برای نگهداری یادگاری های این نویسنده بزرگ تبدیل شد.

موزه کارن بلیکسن، نایروبی، کنیا

کارن بلیکسن

خاطرات پر فروش کارن بلیکسن با نام خارج از آفریقا با این خط شروع می گردد:

من در آفریقا و در کوهپایه تپه های ان گونگ، مزرعه ای داشتم.

او در این کتاب، فکر میلیون ها خواننده را با تصاویری از کنیا در آخرین روزهای سلطنت انگلستان بر آن، تسخیر می نماید. بلیکسن در سال 1914، پا به کنیا گذاشت و با پسر عموی بی خاصیت خود ازدواج کرد. از سافاری های پر از نور مهتاب گرفته تا استیصال، خیانت، روابط نامشروع، خشکسالی، فروش زمین های قهوه و پایان بازگشت او با قلبی شکسته به دانمارک، بلیکسن با بازگو کردن داستان خود از سال های کنیا، توانست پیروزیت بزرگی در دنیای نویسندگی به دست آورد. حتی فیلمی که با اقتباس از کتاب او و با بازی مریل استریپ ساخته شده بود، پیروز به دریافت جایزه اسکار شد.

امروزه در بزرگداشت زندگی بلیکسن و دوران پیچیده مستعمره نشینی اش، موزه کارن بلیکسن (Karen Blixen Museum) در خانه ای روستایی که در آن زندگی و کار می کرد، برپا شده است.

خانه و باغ کاترین منسفیلد، تورندن، ولینگتون، نیوزلند

کاترین منسفیلد

با وجود مرگ تراژیک و نابهنگام کاترین منسفیلد در سن 34 سالگی، او تا به امروز همچنان مشهورترین نویسنده نیوزلند به شمار می رود. منسفیلد که در سال 1888 به دنیا آمد، زمان زیادی را در کشور مادری اش نگذارند و به همراه خانواده اش در سال 1903 به لندن نقل مکان کرد. او پس از آن هرگز به کشور مادری خود برنگشت و به جامانده عمر کوتاه خود را در اروپا گذارند.

کاترین منسفیلد 5 سال اول زندگی خود را در خانه ای محقر، سفید و دو طبقه، در نزدیکی سواحل اقیانوسی سپری کرد. البته او بیزاری عمیقی نسبت به خانه زادگاه خود ابراز می داشت و متناوبا آن را سوراخ کوچک و تاریک و خوکدانی مشمئزنماینده و محقر توصیف می کرد. با وجود تمام بیزاری اش، این خاطرات و تجربیات منسفیلد از خانه کوچک و تاریک اش بودند که با بازسازی و دوباره آفرینی در معروف ترین داستان های کوتاه او حضور پیدا کردند؛ داستان هایی مانند خانه عروسک و بادی که می وزد. امروزه خانه و باغ کاترین منسفیلد (Katherine Mansfield House and Garden) به شرایط اولیه خود بازگشته است و مجموعه ای دوست داشتنی از دارایی های او را برای بازدید عموم در معرض نمایش قرار داده اند.