سنگ مثانه + علائم، علل و راه های درمان - وبلاگ باران علم

به گزارش وبلاگ باران علم، سنگ های مثانه زمانی ایجاد می شوند که املاح معدنی آغاز به رسوب در مثانه نمایند. سنگ مثانه بیشتر در مردان میانسال شایع است. در این مطلب با علائم، علل و راه های درمان سنگ مثانه بیشتر آشنا خواهیم شد.

وبلاگ باران علم | سرویس سلامت - سنگ های مثانه نوعی املاح معدنی بلورین بوده که وقتی ادرار در مثانه تغلیظ می گردد، این املاح متبلور شده و سنگ مثانه تشکیل می گردد. بیش از 90 درصد از مواد ادرار، از آب تشکیل شده است. سایر املاح ادرار شامل نمک و مواد زائدی مانند پروتئین است. رنگ ادرار تغلیظ شده، متفاوت بوده و بسته به نوع مواد زائد و املاح موجود در آن، از زرد تیره تا رنگ قهوه ای دیده می گردد.

ادرار تغلیظ شده به علت کاهش آب بدن یا خالی نشدن مثانه به طور کامل، ایجاد می گردد. این امر می تواند ناشی از عظیم شدن پروستات، مسائل مثانه یا عفونت دستگاه ادراری (UTIs) باشد. اگر سنگ مثانه درمان نگردد، می تواند به عفونت و دیگر عوارض منجر گردد.

علائم سنگ مثانه

علائم شایع سنگ مثانه عبارتند از:

• ادرار مکرر، به خصوص در طول شب
• بروز درد در قسمت پایین شکم
• احساس سوزش یا درد در مجرای ادرار در زمان ادرار کردن
• ادرار خونی یا تیره
• بی اختیاری یا عدم کنترل ادرار

عوامل خطرزا در ایجاد سنگ مثانه

بیشتر افرادی که به این عارضه مبتلا می شوند، مرد هستند؛ به خصوص مردان مسنی که مبتلا به مسائل پروستات هستند. احتمال ابتلا به سنگ مثانه در مردان بالای 80 سال بیشتر از مردان جوان تر است. هرچند در کشور های صنعتی، مردان 30 ساله نیز در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

بچه هایی که در کشور های در حال توسعه زندگی می نمایند، نیز در معرض ابتلا به سنگ مثانه قرار دارند. این بچه ها، آب کافی مصرف نکرده و رژیم غذایی آن ها مناسب نمی باشد.

علل ایجاد سنگ مثانه

شاید بتوان گفت که تشکیل سنگ در مثانه، نوعی علامت ثانویه برای وجود مشکل در دستگاه ادراری است. عواملی که سبب بروز سنگ مثانه می شوند، عبارتند از:

• عفونت: باکتری و دیگر ارگانیسم ها می توانند باعث بروز عفونت یا التهاب مثانه شوند. عفونت دستگاه ادراری (UTIs) شایع ترین علت ایجاد سنگ مثانه است.

  اگر چه مردان بیشتر دچار این بیماری می شوند، اما زنان بیشتر از مردان، به عفونت های مثانه مبتلا می شوند. مجرای ادرار در زنان کوتاه بوده، در نتیجه باکتری ها راحت تر وارد مثانه می شوند.

• آسیب دیدگی مجاری ادرار: بیماری، آسیب یا ضربه می توانند به مجاری ادرار آسیب وارد نمایند. در نتیجه مجرای ادرار بسته شده و ادرار نمی تواند از بدن خارج گردد.
• عظیم شدن غده پروستات: زمانی که غده پروستات عظیم گردد، به مجاری ادرار فشار آورده و باعث اختلال در ادرار می گردد.
• مثانه عصبی (نوروژنیک): مثانه نوروژنیک به شرایطی گفته می گردد که در آن، اختلال دستگاه عصبی موجب اختلال در کنترل ادرار می گردد. در نتیجه عدم تخلیه ادرار باعث ایجاد سنگ مثانه می گردد.
• ضعف مثانه: دیواره های مثانه ممکن است در بعضی نواحی، ضعیف شده و باعث تشکیل کیسه هایی شوند. در نتیجه ادرار در این کیسه ها ذخیره خواهد شد.
• سنگ کلیه: اگر دچار سنگ کلیه باشید، این سنگ ها می توانند به وسیله دو لوله، وارد مثانه شده و در نتیجه باعث بروز مسائل مثانه شوند.

نحوه تشخیص سنگ مثانه

برای تشخیص سنگ مثانه، پزشک ابتدا شما را معاینه فیزیکی خواهد نمود. برای مردان، پزشک، پروستات آن ها را آنالیز خواهد نمود. آزمایش های مورد احتیاج برای تشخیص سنگ مثانه عبارتند از:

آزمایش ادرار: در این آزمایش، تبلور، عفونت و دیگر اختلالات موجود در ادرار آنالیز خواهند شد.

سی تی اسکن اسپیرال: این نوع سی تی، عوارض موجود در مثانه یا هر جای دیگر از بدن را مورد آنالیز قرار می دهد. این نوع سی تی، سریعتر و دقیق تر از سیتی اسکن معمولی است.

سونوگرافی: در سونوگرافی لگن، با استفاده از امواج صوتی، تصاویری از داخل بدن تهیه شده که پزشک با استفاده از این تصاویر، وجود سنگ در مثانه را تشخیص خواهد داد.

اشعه ایکس و پیلوگرافی داخل وریدی: با استفاده از اشعه ایکس می توان اختلالات موجود در مثانه را تشخیص داد. در پیلوگرافی داخل وریدی، نوعی رنگ را به داخل رگ ها تزریق می نمایند. این رنگ، اختلالات موجود در مثانه را نشان داده و سپس با اشعه ایکس از نتایج، عکس گرفته می گردد. اشعه ایکس ممکن است هر سنگی را در مثانه نشان ندهد. بنابراین این روش، روش رایجی نیست.

درمان سنگ مثانه

اگر مبتلا به سنگ مثانه باشید، پزشک از روش سیستولیتولاپاکسی برای از بین بردن سنگ ها استفاده خواهد نمود. در این روش، با استفاده از لیزر یا امواج اولتراسوند، سنگ ها را به قطعات کوچکتر تقسیم می نمایند. اگر سنگ ها با این روش از بین نروند، احتمالا از جراحی برای از بین بردن سنگ ها استفاده خواهد شد.

برگرفته از: healthline.com